مرد نکونام، به تیم ملی رسیده است؟
گمانهزنیها نشان میدهد که «جواد نکونام» به دلیل نزدیک شدن بیش از اندازه به نیمکت تیم ملی عطای ماندن در فولاد را به لقایش بخشیده و با یک تیر دو نشان زده است. یعنی هم خودش را از «شَر» انتقادات هواداران فولاد خلاص کرده و هم به عنوان یک مربی آزاد این فرصت را به مدیران فدراسیون فوتبال داده است تا همچنان روی او به عنوان جانشین خلف کارلوس کیروش حساب کنند. البته یک دلیل دیگر هم میتوان به این احتمالات اضافه کرد و آن هم بازی برابر الهلال است که به نظر میرسد فولاد خیلی شانس زیادی برای مغلوب کردن یکی از بهترین تیمهای حال حاضر آسیا را نداشته باشد. فولاد در پایان هفته بیستم رقابتهای لیگ برتر، با ۲۴ امتیاز رده نهم جدول ردهبندی را در اختیار دارد و این برای تیمی که با هزینههای سنگین بسته شده نمیتواند خیلی رضایتبخش باشد. از آنجایی هم که مهدی تاج رییس فدراسیون فوتبال اعلام کرده است که قبل از بازیهای دوستانه تکلیف سرمربی تیم ملی مشخص میشود و بعید به نظر میرسد که گزینه خارجی خاصی مدنظر فدراسیون فوتبال باشد، بنابراین جوادنکونام فرصت را مغتنم شمرد تا هم از زیر بار سنگین فولاد خلاص شود هم بالاخره به عنوان سرمربی تیم ملی در صورتی که مسوولان فدراسیون فوتبال همچنان روی گزینه داخلی نظر داشته باشند به آرزوی چند سال اخیرش نزدیک شود. برای نکونام که حتی دستیاری و کمک مربیگری تیم ملی را در شان خود نمیدانست فرصتی از این بهتر نیست. فولاد توانست روی اشتباه مدافع الفیصلی بازی پلیآف را ببرد و به مرحله بعدی صعود کند. شاید این تصمیم بهترین «پُلتیکی» بود که سرمربی سابق فولاد زد. البته او با این کار خیلی نتوانست برای هواداران فولاد خودشیرینی کند چرا که «بختیار رحمانی» در یک پُست اینستاگرامی حسابی از خجالت او درآمد و از اسراری پرده برداشت که شاید اکثر علاقمندان به فولاد از آن بیاطلاع بودند. نکونام اگر با استعفای او موافقت شود در آخرین روزهای حضورش در فولاد تمام تلاشش را کرد تا تنها یک تیم را شکست دهد و حتی حاضر شد برای رسیدن به این خواسته محرومیت و جریمه را به جان بخرد. او که سالها خود را از مریدان شیوه مربیگری کارلوس کیروش میدانست، زمانی که برای جامجهانی فدراسیون فوتبال به نوعی در جهت تلطیف نیمکت تیم ملی بود، نکونام تلویحا اعلام کرد که به کمتر از سرمربیگری راضی نیست و آنقدر شرایطش در تیم فولاد عالی و بینظیر است که کم از صبح پادشاهی برایش نیست. خیلی دوست داشتیم بدانیم فولادی که نکونام بعد از برد برابر الفیصل از مربیگری آن استعفا داد، شرایطش چه تغییراتی نسبت به دو ماه قبل کرده است. تازه بازیکنان مازاد اوساسونا را هم که به خدمت گرفت تا همه چیز بر وفق مراد نکونام باشد. علت این تصمیم نابهنگام و البته کمی تا بخشی ژست، نمیتواند مسالهای غیر از نظر مساعد مدیران فوتبال برای انتخاب او باشد. نکونام در کنفرانس خبری بعد از مسابقه گفته که دیگر مربیگری نمیکند البته اشاره نکرده که در کدام تیم و کجا مربیگری نمیکند. اینکه در فضای مجازی اعلام شده علت کنارهگیری نکونام از مربیگری فولاد مهاجرت به خارج از کشور است، هم خیلی نمیتواند قابل قبول باشد. اما میدانید نکته جالب چیست که مرادی سخنگوی باشگاه فولاد در برنامه تلویزیونی اعلام کرده است که اخباری که در رسانهها منتشر میشود مبنای حقیقت ندارد! یعنی مخاطبان آنچه که دیده و شنیده و یا حتی خوانده را باید برعکس تفسیر کنند. مرادی برای غیبت نکونام در مراسم قرعهکشی مرحله بعدی چه توجیهی دارد؟ آیا آن را هم اشتباه دیدیم؟ باید دید بغض یک ماههای که سخنگوی باشگاه فولاد از آن صحبت میکند به اشک شادی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی منجر میشود یا ممکن است که اینبار نکونام از مدیران فدراسیون فوتبال «رَکَب» خورده و امیرقلعهنویی که گفته میشود این روزها بیش از اندازه به نیمکت تیم ملی نزدیک شده است بالاخره سرمربی تیم ملی شود تا ظلمی که همیشه از آن یاد میکند که در حقش شده را به فراموشی بسپارد. در این بلبشوی فوتبال هیچ چیز قابل پیشبینی نیست و ممکن است که باز هم سرمربی گلگهر مورد بیمهری مسوولان فدراسیون فوتبال قرار بگیرد و علیرغم اینکه گفته میشود سرمربی آینده تیم ملی است باز هم از رسیدن به آرزوی همیشگیاش دور شود. فوتبال ما همین است با این اتفاقات خیلی بیگانه نیستیم.
آنچه که بیش از هر احتمالی باید به آن توجه کرد این است نکونام درست موقعی استعفا داد که فقط ۳۰ دقیقه از صعود این تیم به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا گذشته بود و بهترین زمانی بود که او توانست با ایما و اشاره به همه تفهیم کند که فولاد را نه برای سختیهای یک ماه گذشته که برای هدف دیگری دارد ترک میکند. هر چند که رییس فدراسیون فوتبال اعلام کرده که برای استخدام سرمربی خارجی مشکل مالی وجود ندارد، بعید است با توجه به افزایش لحظه به لحظه نرخ دلار فدراسیون فوتبال و حتی وزارت ورزش توان پرداخت دستمزد به مربی خارجی را داشته باشند. اینکه گفته میشود کالدرون یا خمز به عنوان گزینههای خارجی تیم ملی هستند بیش از آنکه به واقعیت نزدیک باشد یک توجیه و رفع تکلیف است که یعنی فدراسیون فوتبال به دنبال مربی خارجی هم هست. البته فقط بحث مالی نیست که گمانهزنیها را به سمت مربی داخلی میبرد. با توجه به اینکه تیمهای آسیایی در جامجهانی نشان دادند که تا چه اندازه برای آینده برنامهریزی کردهاند احتمال اینکه فدراسیون فوتبال بتواند یک مربی سرشناس را که مطابق میلشان رفتار کند را به سختی پیدا خواهند کرد.
تیم ملی به زودی با دو تیم عراق و روسیه دو بازی دوستانه خواهد داشت و برای فدراسیونی که قبلا اعلام کرده بود عجلهای برای انتخاب سرمربی تیم ملی ندارد، امکانپذیر نیست که در این مسابقات تیم ملی را بدون مربی به میدان بفرستد. مگر اینکه برگزاری این دو مسابقه هم در حد حرف باشند و اقدامی برای انجام آنها نشده باشد. اما سوال اصلی که باید از فدراسیون فوتبال پرسید این است که شما که در حال فرصتسوزی برای جام ملتهای آسیا هستید، و از نتایج جامجهانی هم نه خجالت کشیدید نه درس گرفتید، به نظرتان اگر مربی ایرانی انتخاب کنید و برفرض و به احتمال زیاد نکونام را هم برگزیدید آنقدر کاریزمای لازم را دارد که بتواند در تیم ملی موثر باشد؟ آیا نکونام به عنوان یک مربی مستقل عمل خواهد کرد یا میخواهد رویه کیروش را به شکل ایرانیاش اعمال کند؟ به این جزئیات توجه کردهاید؟ میدانید اگر نکونام همان رفتارهای مقابل پرسپولیس را در میدانی مثل جام ملتهای آسیا انجام دهد هیچ توجیهی برای کارهایشان نمیتوانید جور کنید؟ میدانید نمیتواند بگوید که مستحق اخراج نبوده است و از همه مهمتر و البته سختتر، برای کمکهای او روی نیمکت تیم ملی چه کسانی را در نظر گرفتهاید؟ حرف تیم ملی است، شوخی بردار نیست و نمیتوان به راحتی و براساس رفاقت یکی دو نفر را به عنوان کمک به کادر فنی اضافه کنید. آیا برنامه مدونی دارید اگر مدنظرتان است که سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی بنشیند؟ امیدواریم که فوتبال ملی در دهه ۶۰ و ۷۰ را به خوبی به یاد داشته باشید. امید داریم که از یاد نبرده باشید که تیم ملی به چه حال و روزی دچار بود. ما نگرانیم. برای تیم ملی، برای سرمربی که نمیدانیم اگر ایرانی است چقدر مقتدر است نه عصبی و اگر خارجی است چقدر فرصت دارد. آیا شما هم به اندازه ما نگرانی دارید؟